هواوی - محصولات هواوی در حراجی تو

هوآوی (Huawei)

Huawei Technologies Co. Ltd این تجهیزات ، تجهیزات ارتباط از راه دور و لوازم الکترونیکی مصرفی را طراحی ، توسعه و فروش می دهد.

این شرکت در سال 1987 توسط رن ژنگ فئی ، معاون سابق رئیس هنگ در ارتش آزادیبخش خلق تاسیس شد. Huawei که در ابتدا بر روی تولید سوئیچ های تلفن تمرکز داشت ، تجارت خود را گسترش داده و شامل ساخت شبکه های مخابراتی ، ارائه خدمات و تجهیزات عملیاتی و مشاوره ای به شرکت های داخل و خارج از چین و ساخت دستگاه های ارتباطی برای بازار مصرف است. Huawei تا دسامبر 2019 بیش از 194،000 کارمند دارد.

هواوی محصولات و خدمات خود را در بیش از 170 کشور مستقر کرده است. این محصول در سال 2012 از اریکسون به عنوان بزرگترین تولید کننده تجهیزات مخابراتی در جهان پیشی گرفت و از اپل به عنوان دومین تولید کننده بزرگ تلفن های هوشمند در جهان پشت سر سامسونگ الکترونیک پیشی گرفت. در سال 2018 ، هواوی گزارش داد که درآمد سالانه آن 108.5 میلیارد دلار آمریکا است. در ژوئیه سال 2020 ، Huawei از سامسونگ و اپل پیشی گرفت و برای اولین بار به عنوان مارک برتر تلفن های هوشمند (در تعداد تلفن های ارسال شده) در جهان تبدیل شد. این امر در درجه اول به دلیل کاهش فروش جهانی سامسونگ در سه ماهه دوم سال 2020 به دلیل تأثیر همه گیری COVID-19 بود.

هوآوی اگرچه در سطح بین المللی موفقیت آمیز بود ، اما به دلیل ادعای حمایت بیجا از جانب دولت ، ارتباط با ارتش آزادیبخش خلق و نگرانی های مربوط به امنیت سایبری - اساساً از طرف دولت ایالات متحده - در مورد تجهیزات زیرساختی هواوی برای نظارت توسط دولت چین در برخی بازارها با مشکلاتی روبرو شده است. با توسعه شبکه های بی سیم 5G ، از طرف ایالات متحده و متحدان آن فراخوانده شده است که هیچ نوع تجارت با Huawei یا سایر شرکت های ارتباط از راه دور چینی مانند ZTE را انجام ندهند. Huawei استدلال کرده است که محصولات این شرکت "هیچ خطر امنیت سایبری بیشتری" نسبت به سایر فروشندگان ندارد و هیچ مدرکی مبنی بر ادعاهای جاسوسی ایالات متحده وجود ندارد. س Quesالات مربوط به مالکیت و کنترل هواوی و همچنین نگرانی در مورد میزان حمایت دولت همچنان وجود دارد. هوآوی همچنین به کمک در نظارت و بازداشت دسته جمعی اویغورها در اردوگاه های آموزش مجدد سین کیانگ متهم شده است که منجر به تحریم وزارت امور خارجه ایالات متحده شده است.هوآوی هوش مصنوعی تشخیص چهره را که قادر به شناسایی ویژگی های خاص قومیت است ، برای هشدار دادن مقامات دولتی به اعضای گروه قومی آزمایش کرد.

در بحبوحه یک جنگ تجاری مداوم بین چین و ایالات متحده ، Huawei به دلیل ادعای نقض عمدی قبلی تحریم های ایالات متحده علیه ایران ، از تجارت با شرکت های آمریکایی محدود شد. در 29 ژوئن 2019 ، دونالد ترامپ ، رئیس جمهور ایالات متحده به توافق رسید تا مذاکرات تجاری با چین را از سر بگیرد و اعلام کرد که تحریم های فوق الذکر هواوی را کاهش می دهد. هواوی در ماه ژوئن 600 شغل در مرکز تحقیقاتی سانتا کلارا را کاهش داد و در دسامبر 2019 بنیانگذار رن ژنگفی گفت که این مرکز را به کانادا منتقل می کند زیرا محدودیت ها مانع تعامل آنها با کارمندان آمریکایی می شود. در 17 نوامبر سال 2020 ، هواوی موافقت کرد پس از تحریم های آمریکا علیه آنها ، نام تجاری Honor را به "فناوری اطلاعات جدید Shenzen Zhixin" بفروشد تا "از بقای آن اطمینان حاصل کند".

تاریخچه

سال های اول

در طول دهه 1980 ، دولت چین تلاش کرد تا زیرساخت های مخابراتی توسعه نیافته کشور را نوسازی کند. یکی از ملفه های اصلی شبکه مخابراتی سوئیچ مبادلات تلفنی بود و در اواخر دهه 1980 ، چندین گروه تحقیقاتی چینی تلاش کردند این فناوری را معمولاً از طریق مشارکت های مشترک با شرکت های خارجی بدست آورند و توسعه دهند.

رن ژنگ فئی ، معاون سابق سپاه مهندسی ارتش آزادیبخش خلق ، هواوی را در سال 1987 در شنژن تاسیس کرد. این شرکت گزارش داد که 21000 RMB (در آن زمان حدود 5000 دلار) سرمایه ثبت شده از Ren Zhengfei و پنج سرمایه گذار دیگر در زمان تأسیس خود داشت که هر یک 3500 RMB کمک می کردند. [37] آنها شامل مای Zhongxing ، مدیر شرکت شنژن سانجیانگ الکترونیک هستند. ژانگ شیانگ یانگ ، عضو دفتر برنامه ریزی توسعه شنژن. وو هویکینگ ، حسابدار شرکت پتروشیمی شنژن. شن دینگینگ ، مدیر شرکت تولید تجهیزات ارتباطی Zhuhai. و چن جینیانگ ، مدیر بخش تجارت خدمات سفر دولتی چین در شنژن. این پنج سرمایه گذار اولیه به تدریج سرمایه گذاری های خود را در هواوی پس گرفتند.

رن سعی در مهندسی فناوری های خارجی با محققان داخلی داشت. در زمانی که تمام فن آوری ارتباطات از راه دور چین از خارج از کشور وارد می شد ، رن امیدوار بود که یک شرکت مخابراتی داخلی چینی ایجاد کند که بتواند با رقبای خارجی رقابت کند و در نهایت جایگزین آنها شود.

در طول چندین سال اول ، مدل تجاری این شرکت عمدتا شامل فروش مجدد سوئیچ های مبادله شعبه خصوصی (PBX) بود که از هنگ کنگ وارد می شد. در همین حال ، این مهندسی معکوس سوئیچ های وارداتی بود و سرمایه گذاری زیادی در تحقیق و توسعه برای تولید فناوری های خود انجام داد. تا سال 1990 این شرکت تقریباً 600 پرسنل تحقیق و توسعه داشت و تجارت مستقل سوئیچ PBX را با هدف هتل ها و شرکت های کوچک آغاز کرد.

اولین موفقیت بزرگ این شرکت در سال 1993 بود که سوئیچ تلفنی کنترل شده با برنامه C & C08 را راه اندازی کرد. در آن زمان با قدرت ترین سوئیچ موجود در چین بود. با استقرار در شهرهای کوچک و مناطق روستایی و تأکید بر خدمات و قابلیت شخصی سازی ، شرکت سهم بازار را بدست آورد و به بازار اصلی راه یافت.

Huawei همچنین یک قرارداد اصلی برای ساخت اولین شبکه ملی ارتباط از راه دور برای ارتش آزادیبخش خلق به دست آورد ، معامله ای که یک کارمند آن را "از نظر تجارت کلی ما کوچک ، اما از نظر روابط بزرگ" توصیف کرد. در سال 1994 ، بنیانگذار رن ژنگفی جلسه ای با دبیرکل حزب جیانگ زمین داشت و به او گفت که "فناوری تجهیزات سوئیچینگ مربوط به امنیت ملی است و کشوری که تجهیزات سوئیچینگ خاص خود را ندارد مانند کشوری است که فاقد ارتش خود است. " گفته می شود جیانگ با این ارزیابی موافقت کرده است.

در دهه 1990 غول مخابرات کانادا ، نورتل ، تولید کل خط تولید خود را به Huawei واگذار کرد.

نقطه عطف مهم دیگر این شرکت در سال 1996 بود که دولت در پکن سیاست صریح حمایت از تولید کنندگان داخلی مخابرات و محدود کردن دسترسی به رقبای خارجی را اتخاذ کرد. هواوی توسط دولت و ارتش به عنوان یک قهرمان ملی ارتقا یافت و دفاتر تحقیق و توسعه جدیدی تأسیس کرد.

گسترش خارجی

در سال 1997 ، هواوی قراردادی را برای تهیه محصولات شبکه ثابت به شرکت هنگ کنگی هاچیسون وامپو برنده شد. [41] در اواخر همان سال ، هواوی محصولات مبتنی بر GSM بی سیم خود را راه اندازی کرد و سرانجام با ارائه CDMA و UMTS گسترش یافت. در سال 1999 ، این شرکت یک مرکز تحقیق و توسعه (R&D) را در بنگلور هند افتتاح کرد تا طیف گسترده ای از نرم افزارهای مخابراتی را توسعه دهد.

در ماه مه 2003 ، Huawei با 3Com در یک سرمایه گذاری مشترک معروف به H3C همکاری کرد ، که بر تجهیزات شبکه سازمانی متمرکز بود. این نشانگر ورود دوباره 3Com به روترهای پیشرفته هسته ای و تعویض بازار است ، پس از اینکه در سال 2000 آن را رها کرد تا به سایر مشاغل بپردازد. 3Com سهم هواوی از این سرمایه گذاری را در سال 2006 به مبلغ 882 میلیون دلار خریداری کرد.

در سال 2004 ، Huawei خط اعتباری 10 میلیارد دلاری را با بانک توسعه چین (CDB) امضا کرد تا به مشتریانی که تجهیزات مخابراتی خود را برای حمایت از فروش خود در خارج از چین خریداری می کنند ، سرمایه کم هزینه بپردازد. این خط اعتباری در سال 2009 سه برابر شد و به 30 میلیارد دلار رسید.

در سال 2005 ، سفارشات قرارداد خارجی هواوی برای اولین بار از فروش داخلی آن فراتر رفت. هواوی توافق نامه چارچوب جهانی را با وودافون امضا کرد. این توافق نامه اولین باری است که یک تامین کننده تجهیزات مخابراتی از چین وضعیت تأمین کننده تأیید شده را از Vodafone Global Supply Chain دریافت می کند. شبکه دسترسی به سرویس (MSAN) و تجهیزات انتقال برای شبکه قرن 21

در سال 2007 ، هواوی سرمایه گذاری مشترکی را با فروشنده نرم افزار امنیتی ایالات متحده Symantec Corporation معروف به Huawei Symantec آغاز کرد که هدف آن ارائه راه حل های پایان به پایان برای ذخیره سازی و امنیت داده های شبکه بود. هواوی در سال 2012 سهم سیمانتک را از این سرمایه خریداری کرد ، نیویورک تایمز خاطرنشان کرد که سیمانتک از این ترس داشت که این مشارکت "مانع از دستیابی آن به اطلاعات طبقه بندی شده دولت ایالات متحده درباره تهدیدهای اینترنتی شود".

در ماه مه 2008 ، شرکت هواپیمایی استرالیایی Optus اعلام کرد که مرکز تحقیقات فناوری را با Huawei در سیدنی ایجاد خواهد کرد. در اکتبر 2008 ، Huawei به توافق رسید تا در ایجاد شبکه جدید HSPA + مبتنی بر GSM که به طور مشترک توسط شرکت های کانادایی Bell Mobility و Telus Mobility مستقر شده و شبکه های Nokia Nokia به آن ملحق شده اند ، کمک کند. در نوامبر سال 2020 ، تلوس برنامه ساخت شبکه 5G با هواوی را کنار گذاشت. هوآوی در سال 2009 یکی از اولین شبکه های تجاری LTE / EPC جهان را برای TeliaSonera در اسلو ، نروژ تحویل داد.

در ژوئیه 2010 ، هواوی در لیست فروش جهانی Fortune 500 2010 برای اولین بار توسط مجله آمریکایی Fortune منتشر شد ، با توجه به قدرت فروش سالانه 21.8 میلیارد دلار و سود خالص 2.67 میلیارد دلار.

در اکتبر 2012 ، اعلام شد که Huawei دفتر مرکزی خود را در انگلستان به Green Park ، Reading ، Berkshire منتقل خواهد کرد.

Huawei همچنین از سال 2016 در ایرلند فعالیت های خود را گسترش می دهد. و همچنین دفتر مرکزی آن در دوبلین ، دارای امکانات در Cork و Westmeath است.

فعالیت های ایرلندی آن شامل ارتباطات ، مدیریت ، بازاریابی ، تجارت مصرف کننده و توابع فروش است.

این شرکت همچنین با مراکز اصلی بنیاد علوم ایرلند مانند Connect ، Insight ، Adapt و Lero شریک است.

در سپتامبر 2017 ، Huawei با استفاده از "اینترنت اشیا" (IoT) ، محاسبات ابری ، داده های بزرگ و سایر اطلاعات نسل بعدی و با استفاده از مدل ساخت "یک شبکه ، یک پلت فرم ، N برنامه" یک شبکه آگاه از شهر IoT Narrowband ایجاد کرد. فناوری ارتباطات ، هدف آن نیز این است که در آینده نزدیک یکی از پنج بازیکن بزرگ ابر در جهان باشد.

در آوریل 2019 ، Huawei مرکز آموزش جهانی Huawei Malaysia (MGTC) را در Cyberjaya ، مالزی تاسیس کرد که اولین مرکز آموزشی Huawei در خارج از چین است.

عملکرد اخیر

هواوی تا سال 2018 200 میلیون تلفن هوشمند فروخته بود. آنها گزارش دادند که تقاضای زیاد مصرف کننده برای تلفن های هوشمند با رده برتر به این شرکت کمک کرد تا فروش مصرف کننده خود را بیش از 52 میلیارد دلار در سال 2018 برساند.

هواوی درآمد جهانی 105.1 میلیارد دلار را برای سال 2018 اعلام کرد که سود خالص آن 8.7 میلیارد دلار بود. درآمد Q1 2019 هواوی 39٪ نسبت به سال گذشته 26.76 میلیارد دلار افزایش داشت.

در سال 2019 ، هواوی درآمد 122 میلیارد دلار را گزارش کرد.

در سه ماهه دوم سال 2020 ، Huawei به اولین فروشنده تلفن های هوشمند در جهان تبدیل شده بود و برای اولین بار از سامسونگ پیشی گرفت.

امور شرکت های بزرگ

هواوی خود را به عنوان یک نهاد "جمعی" طبقه بندی می کند و قبل از سال 2019 از خود به عنوان یک شرکت خصوصی یاد نمی کرد. ریچارد مک گرگور ، نویسنده کتاب "حزب: دنیای مخفی حاکمان کمونیست چین" ، گفت که این "تمایز تعریفی است که برای دریافت حمایت دولتی از شرکت در نقاط مهم توسعه آن ضروری است". مک گرگور استدلال کرد که "وضعیت هوآوی به عنوان یک مجموعه واقعی تردید برانگیز است." موقعیت هوآوی در سال 2019 تغییر کرده است ، هنگامی که دکتر سونگ لیوپینگ ، مدیر ارشد حقوقی هواوی ، در مورد ممنوعیت دولت ایالات متحده اظهار نظر کرد ، گفت: "سیاستمداران در ایالات متحده با استفاده از قدرت یک ملت کامل برای دنبال کردن یک شرکت خصوصی. " (تأکید شده است).

رهبری

رن ژنگ فئی بنیانگذار و مدیرعامل هواوی است و قدرت وتو در تصمیم گیری های هیئت مدیره را دارد.

هیئت مدیره

هواوی لیست اعضای هیئت مدیره خود را برای اولین بار در سال 2010 فاش کرد. لیانگ هوآ رئیس فعلی هیئت مدیره است. از سال 2019 ، اعضای هیئت مدیره لیانگ هوآ ، گوئو پینگ ، ژو ژیژون ، هو هوکون ، منگ وانژو (مدیر مالی و معاون رئیس جمهور هستند که در حال حاضر با قرار وثیقه در ونکوور پس از دستگیری در آنجا در اول دسامبر 2018 ، پس از درخواست استرداد مقامات آمریکایی به ظن فرار از مجازات ایران ) ، دینگ یون ، یو چنگدونگ ، وانگ تائو ، خو ونوی ، شن هان چیو ، چن لیفانگ ، پنگ ژونگ یانگ ، ه تینگبو ، لی یینگتائو ، رن ژنگ فئی ، یائو فوهای ، تائو جینگوئن و یان لیدا.

مدیران اجرایی

گوا پینگ رئیس دستگاه Huawei ، بخش تلفن های همراه Huawei است. مدیر ارشد اخلاق و رعایت هوآوی ژو دایقی است که همچنین دبیر کمیته حزب کمونیست هوآوی است. مدیر ارشد حقوقی آنها سونگ لیوپینگ است.

مالکیت

هواوی ادعا می کند این یک شرکت متعلق به کارمندان است ، اما همچنان محل اختلاف است. رن ژنگفی تقریباً 1 درصد از سهام شرکت هولدینگ هواوی ، Huawei Investment & Holding را باقیمانده سهام متعلق به کمیته اتحادیه های کارگری (نه اتحادیه کارگری به خودی خود و روش های حاکمیت داخلی این کمیته) حفظ می کند. اعضای آن ، رهبران آن یا نحوه انتخاب آنها برای عموم افشا نمی شود) که ادعا می شود نماینده سهامداران کارمند Huawei است. کمیته اتحادیه های کارگری این شرکت در فدراسیون شنژن فدراسیون اتحادیه های کارگری تمام چین ثبت شده و تحت عنوان حزب کمونیست چین پرداخت می شود. این امر همچنین به دلیل محدودیت در قوانین چین است که از داشتن بیش از 50 سهامدار برای شرکت های با مسئولیت محدود جلوگیری می کند. حدود نیمی از کارکنان Huawei در این طرح شرکت می کنند (کارمندان خارجی واجد شرایط نیستند) ، و آنچه شرکت "سهام محدود مجازی" می نامد را در اختیار دارند. این سهام قابل معامله نیستند و به پاداش عملکرد اختصاص می یابند. هنگامی که کارمندان از هواوی خارج می شوند ، سهام آنها به شرکت بازمی گردد ، که این امر به آنها جبران می کند که سهامشان را نگه دارند. اگرچه سهامداران کارمند سود سهام دریافت می کنند ، سهام آنها هیچ گونه تأثیر مستقیم در تصمیمات مدیریتی را به آنها نمی دهد ، اما آنها را قادر می سازد از لیست نامزدهای از پیش انتخاب شده به اعضای کمیسیون نمایندگان 115 نفره رای دهند. کمیسیون نمایندگان هیئت مدیره و هیئت نظارت هوآوی هولدینگ را انتخاب می کند.

دانشمندان دریافتند که پس از چند مرحله تغییر شکل تاریخی ، کارمندان از طریق سهام خود بخشی از Huawei را در اختیار ندارند. در عوض ، "سهام مجازی یک حق قرارداد است ، نه یک حق مالکیت ؛ این امر به دارنده هیچ حق رأی گیری در Huawei Tech یا Huawei Holding نمی دهد ، قابل انتقال نیست و با ترک کارمند از شرکت ، با پرداخت بازپرداخت از Huawei Holding TUC با قیمت ثابت پایین ، لغو می شود. همین دانشمندان افزودند: "با توجه به ماهیت عمومی اتحادیه های کارگری در چین ، اگر سهام مالکیت کمیته اتحادیه های صنفی واقعی باشد و اگر اتحادیه صنفی و کمیته آن به عنوان عملکرد اتحادیه های کارگری به طور کلی در چین فعالیت کنند ، ممکن است Huawei تلقی شود عملاً دولتی است. "

در سپتامبر 2019 ، هوآوی علیه یک محقق فرانسوی و یک برنامه تلویزیونی که وی را میزبانی کرده بود ، شکایتی برای افترا تشکیل داد. این محقق با بنیاد تحقیقات استراتژیک متذکر شده بود که رن ژنگ فئی عضو سابق PLA بوده و هوآوی به عنوان بازوی دولت چین فعالیت می کند. این اولین باری بود که هواوی از یک محقق به دلیل افترا شکایت کرد.