کنسرو ماهی

ماهی کنسرو شده یا کنسرو شده ماهیانی است که فرآوری شده ، در ظرف هوای بسته مانند قوطی حلبی مهر و موم شده مهر و موم شده و در معرض حرارت قرار گرفته است. حراج آنلاین. کنسرو روشی برای حفظ مواد غذایی است و ماندگاری متفاوتی را از یک تا پنج سال فراهم می کند.

اسیدیته ماهی کم است ، سطوحی که میکروب ها در آن شکوفا می شوند. از نظر ایمنی عمومی ، غذاهایی با اسیدیته پایین (pH بیشتر از 4.6) در دمای بالا (116-130 درجه سانتیگراد) به عقیم سازی احتیاج دارند. دستیابی به دمای بالاتر از نقطه جوش به پخت و پز تحت فشار نیاز دارد. پس از عقیم سازی ، ماده حاوی می تواند از ورود و تکثیر میکروارگانیسم ها در داخل جلوگیری کند. به غیر از عقیم سازی ، هیچ روش دیگری به عنوان ماده نگهدارنده قابل اعتماد نیست. به عنوان مثال ، میکروارگانیسم Clostridium botulinum (که باعث بوتولیسم می شود) فقط در دمای بالاتر از نقطه جوش قابل حذف است.

برای جلوگیری از فساد ماهی و افزایش ماندگاری ، تکنیک های نگهداری مورد نیاز است. حراجی آنلاین. آنها برای جلوگیری از فعالیت باکتری های فساد کننده و تغییرات متابولیکی منجر به کاهش کیفیت ماهی طراحی شده اند. باکتری های Spoilage باکتری های خاصی هستند که بوی نامطبوع و طعم دهنده های مرتبط با ماهی های خراب را تولید می کنند

زمینه

"پدر کنسرو" نیکلاس آپرت فرانسوی است. در سال 1795 ، او آزمایش روش های حفظ ماهی در شیشه را آغاز کرد. او شیشه های ماهی را در آب جوش قرار داد. در طول سالهای اول جنگهای ناپلئون ، دولت فرانسه به هر کسی که بتواند روشی ارزان و م ofثر برای حفظ مقادیر زیادی غذا را ابداع کند ، جایزه 12000 فرانکی را پیشنهاد داد. ارتشهای بزرگ آن دوره به مواد غذایی با کیفیت و افزایش یافته و منظم نیاز داشتند. اپرت اختراع خود را ارائه داد و در ژانویه 1810 جایزه را از آن خود کرد. دلیل فساد در آن زمان مشخص نبود ، زیرا 50 سال دیگر می گذرد تا لوئی پاستور نقش میکروب ها را در فساد مواد غذایی نشان دهد. با این وجود ظروف شیشه ای چالش هایی را برای حمل و نقل به وجود می آورد. اندکی بعد ، مخترع و بازرگان انگلیسی پیتر دوراند ، روش خود را ثبت کرد ، این بار در یک قلع حلبی ، فرآیند کنسرو کردن مواد غذایی امروزی را ایجاد کرد.

از کنسرو در دهه 1830 در اسکاتلند برای تازه نگه داشتن ماهی تا زمان عرضه به بازار استفاده می شد. در دهه 1840 ماهی قزل آلا در ماین و نیوبرانزویک در حال کنسرو بود. کنسرو ماهی تون.  کارخانه های تولید کنسروهای ماهی قزل آلا از کالیفرنیا و در شمال غربی ایالات متحده آمریکا ، به ویژه از رودخانه کلمبیا ریشه داشتند. آنها هرگز در سواحل اقیانوس اطلس ایالات متحده قابل توجه نبودند. در دهه 1940 ، کارخانه های اصلی تولید مواد غذایی به آلاسکا منتقل شدند.

ماهی سالمون

اولین کارخانه کنسرو فروشی ماهی در مقیاس صنعتی ، یک کارخانه کنسرو ماهی قزل آلا در سال 1864 در یک کشتی در رودخانه ساکرامنتو در کالیفرنیا تأسیس شد

یک کارخانه کنسرو ماهی قزل آلا کارخانه ای است که به صورت تجاری می تواند ماهی قزل آلا را قوطی کند. این یک صنعت فرآوری ماهی است که به طور کلی پیشگام کنسرو ماهی است. در قرن نوزدهم در سواحل اقیانوس آرام آمریکای شمالی تاسیس شد و متعاقباً به سایر مناطق جهان که دسترسی آسانی به ماهی قزل آلا داشتند ، گسترش یافت.

قبل از کنسرو کردن ، ماهی ها برای حفظ آنها نمک می زدند. کاب می گوید که در آغاز قرن نوزدهم ، روس ها ماهی قزل آلا نمکی را که در آلاسکا در سن پترزبورگ صید شده بود ، به بازار عرضه کردند. اندکی پس از آن ، شرکت خز Northwest شروع به بازاریابی ماهی قزل آلا شور از رودخانه کلمبیا کرد. سپس با شرکت خلیج هادسون ادغام شد و ماهی قزل آلا در استرالیا ، چین ، هاوایی ، ژاپن و شرق ایالات متحده به بازار عرضه شد. بعداً ، برخی از نمک های ماهی قزل آلا به کارخانه های تولید ماهی قزل آلا تبدیل شدند.

اولین کارخانه کارخانه تولید ماهی قزل آلا در مقیاس صنعتی در آمریکای شمالی در سال 1864 در یک بارجی در رودخانه ساکرامنتو توسط چهار برادر هیوم به همراه شریک زندگی خود اندرو اس هاپود تاسیس شد. در سال 1866 برادران هیوم محل کار خود را به مکانی در 50 مایلی داخل رودخانه کلمبیا منتقل کردند. تاریخچه کارخانه های کنسرو ماهی قزل آلا در آمریکای شمالی با سابقه آنها در رودخانه کلمبیا مثال زدنی است. در طی چند سال هر یک از برادران هیوم کارخانه کنسرو فروشی خود را داشتند. طاها بیوتی. تا سال 1872 ، رابرت هیوم مشغول به کار تعدادی از کارخانه های تولید مواد غذایی بود ، چینی هایی را مایل به کار با دستمزد پایین برای کار کارخانه تولید کنسروها و بومیان آمریکایی محلی را مجبور به ماهیگیری کرد. تا سال 1883 ، کارخانه های کنسرو ماهی قزل آلا به صنعت اصلی رودخانه کلمبیا تبدیل شده است ، با 1700 قایق آبله ای سالانه 39 کنسروخانه با 15000 تن ماهی قزل آلا ، عمدتا چینوک را تأمین می کند.

ساردین

مهر و موم شده

ساردین به روش های مختلفی کنسرو می شود. در کارخانه کنسرو سازی ، ماهی ها را شسته ، سر آنها را جدا می کنند و ماهی ها را با سرخ شدن عمیق یا با پخت بخار می پزند و پس از آن خشک می شوند. تبلیغات. سپس آنها را یا در روغن زیتون ، آفتابگردان یا روغن سویا ، آب یا در سس گوجه فرنگی ، چیلی یا خردل بسته بندی می کنند.

ساردین کنسرو شده در سوپرمارکت ها ممکن است در واقع شاه ماهی (مانند "ساردین بریزلینگ") یا شاه ماهی گرد باشد. اندازه ماهی ها از نظر گونه متفاوت است. یادگیری سئو. قبل از بسته بندی باید ساردین های با کیفیت خوب سر و آبشارها را بردارند. همچنین ممکن است قبل از بسته بندی از بین بروند (به طور معمول انواع بزرگتر). در غیر این صورت ، باید آنها را از غذا یا مدفوع هضم یا نیمه هضم شده با نگه داشتن ماهی زنده در یک مخزن به اندازه کافی پاک کرد تا بتوانند سیستم هضم خود را تخلیه کنند.

ساردین ها به طور معمول در یک قوطی کوچک بسته بندی می شوند که برای باز کردن آسان نمره گذاری می شود ، یا با یک زبانه کششی (شبیه به نحوه باز شدن یک قوطی نوشیدنی) ، یا یک کلید ، متصل به زیر قوطی. بنابراین ، این فضیلت را دارد که می تواند یک غذای خودمختار قابل حمل ، غیر قابل فساد و آسان باشد.

بسته بندی نزدیک ماهی ساردین در قوطی منجر به استفاده استعاری آنها از نام ("بسته بندی شده مانند ساردین") در توصیف هر موقعیتی که مردم یا اشیا together دور هم جمع شده اند ، به عنوان مثال در اتوبوس یا واگن مترو شده است. "ساردین" نیز به عنوان نام یک بازی کودکانه مورد استفاده قرار گرفته است ، جایی که یک نفر مخفی می شود و هر فرد متوالی که یکی از پنهان ها را پیدا می کند در همان فضا بسته می شود تا اینکه فقط یک نفر بیرون بماند ، که بعدی می شود مخفی شود.

ماهی تن

ماهی تن در روغن های گیاهی خوراکی ، آب نمک ، آب یا سس های مختلف کنسرو می شود. در ایالات متحده ، کنسرو تن ماهی گاهی ماهی تن نامیده می شود و فقط گیاه آلباکور را می توان به صورت قانونی به صورت "کنسرو گوشت سفید" فروخت. در حالی که در اوایل دهه 1980 ، کنسرو ماهی تن در استرالیا به احتمال زیاد قرمز آبی بود. از سال 2003 معمولاً زرد ، زنجیره ای یا تونگول بود (با عنوان "سرخ آبی").

توناها غالباً از مکانهایی که برای تهیه کنسرو فرآوری می شوند صید می شوند ، بنابراین حفاظت موقتی ضعیف منجر به فساد می شود. ماهی تن معمولاً با دست روده می ریزد و بعداً برای زمان های تعیین شده از 45 دقیقه تا سه ساعت پخته می شود. ماهی ها سپس با گوشت جانبی تیره که اغلب به طور جداگانه برای غذای حیوانات خانگی (گربه یا سگ) تهیه می شود ، تمیز و فیله می شوند ، کنسرو (و مهر و موم می شوند). سپس قوطی مهر و موم شده برای مدت 2 تا 4 ساعت گرم می شود ("پخت و پز برگشتی").

فرآیند پخت و پز هر گونه باکتری را از بین می برد اما هیستامین را که می تواند طعم های نامرغوب تولید کند ، حفظ می کند. استاندارد بین المللی حداکثر میزان هیستامین را 200 میلی گرم در هر کیلوگرم تعیین می کند. یک مطالعه استرالیایی بر روی 53 نوع کنسرو ماهی تن بدون طعم نشان داد که هیچ یک از سطح ایمن هیستامین بیشتر نیست ، اگرچه برخی از آنها طعم دهنده "خاموش" دارند. سطح روغن های امگا 3 موجود در کنسرو ماهی تن می تواند بسیار متغیر باشد ، زیرا برخی از روش های معمول تولید روغن های امگا 3 را از بین می برد.

استانداردهای استرالیا زمانی نیاز داشتند که قوطی های تن ماهی حاوی حداقل 51٪ گوشت ماهی تن باشند ، اما این مقررات در سال 2003 کنار گذاشته شد.تخفیف. وزن باقیمانده معمولاً روغن یا آب است. در ایالات متحده ، سازمان غذا و دارو (FDA) میزان تن ماهی را در یک قوطی تنظیم می کند.  در سال 2008 ، برخی از قوطی های تن ماهی به دلیل "هزینه های بالاتر ماهی تن" از 6 اونس (170 گرم) به 5 اونس (140 گرم) کاهش یافت. در ایالات متحده ، 52٪ از کنسرو ماهی تن برای ساندویچ ، 22٪ برای سالاد و 15٪ برای مخلوط غذای خشک و بسته بندی شده استفاده می شود.

منبع : ویکی پدیا